Zekasıyla, güzelliğiyle dilden dile dolanan Küçük hanımın hikayesi. Bu kadar güzel anlatilabilirdi. Gururun, doğru bilinen şeylerin önüne hiçbir şey geçemedi.. Ömürlük aşkından bile vazgeçti ama hiç unutmadı.. Sarayda öğrendikleri hayatına hep bir ışık öldü .. Ama akıl hastanesinde oldu. Kemali hatırlamasi çok güzeldi. Kemalin küçüğün onu tanımaması ve o hallere düşmesine çok üzülüp intihar etti gerçek sevgi bu galiba..
Saçların tarumar,
Gözlerinde nem.
Ateşe benzerdin,
Küle dönmüşsün
Sayfa 343Kitabı okudu
Sadece yıldızlar değil, güneş de kayarmış meğer.
Sayfa 249Kitabı okudu
Bütün kokularadan güzel, rahatlatıcı, huzur verici koku; evlat kokusu.
Güzel bir gül fidesinin altında, zehirli bir akrep olabilir.
Cahil insanın düşmanlığı yangına, dostluğu ise kış güneşine benzer.Birincisi insafsızca yakar yıkar.İkincisi ise ne ısıtabilir ne de bir yarar sağlar.
Sayfa 51Kitabı okudu
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler.
Sayfa 38Kitabı okudu
Evde hiç sönmeden yanan bir ateşin dumanı vardı.Bu annesinin yüreğiydi.
Bilgilenme konusu doğru değil. Tazelenme diyelim Asıl adı Ahmet BEDEVİ. Kerkük Türkmeni. Söylenceye göre memleketinden, sevdiği Maral ile kaçmak zorunda kalır. Uçurumun kenarında bulurlar kendilerini. Maral'ın ayağı kayar, düşüp ölünce Tarzan dünyaya küser. Osmanlı ordusuna katılır. Kafkas Cephesi'nde ve Kurtuluş Savaşı'nda çarpışır.Savaşlardan sonra Manisa'ya yerleşip Spil Dağı'na çıkar. Bağ, bahçe, ormanlara âşık bir kişi olup çıkar. Kendisini parklardan sorumlu memur yaparlar. Sinemaya merak salar 1934'te izlediği Tarzan filmi yüzünden yarı çıplak gezmeye başlar. Yine söylenen o ki; resmi bayramlarda vücuduna palmiye yaprakları sarar, en önde yürür. Manisa'yı yeşillendirmek için gayretle çalışır, binlerce ağaç diker."
"Delilik ile dehanın sınırı. İnsanlar anlayamadığını yargılamakla kalmaz, deli yaftasını yapıştırır olayı."
"Yalnız kimse burada Manisa Tarzan'ına deli demez. Veli der."
Acaba insanlar yanlarında nefes alan bir insanın varlığını bilmenin ne kadar büyük bir nimet olduğunu biliyorlar mı